Extra inspiratie voor je volgende vakantie met deze reisherinneringen

Sommigen zeggen dat je dat toch niet nodig hebt. Dat je je reisbudget beter aan iets tastbaarders besteedt. Dat het een vlucht is uit de realiteit. Daar is misschien wel iets van aan: de behoefte om even te ontsnappen aan ‘métro, boulot, dodo’, aan – als je eerlijk moet zijn – een soms saai dagelijks bestaan met alle verplichtingen van werk en gezin, administratie (in België loert Kafka dikwijls om de hoek …). Je loopt jezelf voorbij. En dus, mag het even? De deur achter je dichtslaan en vol verwachting zijn van wat er je te wachten staat in een ander land.

Reizen: het woord heeft iets magisch.

De indrukken die je opdoet zodra je in een andere wereld vertoeft dan degene die je zo vertrouwd is. Het onbekende dat je enerzijds angst inboezemt, maar anderzijds een gevoel van euforie bezorgt. Reizen is andere mensen en andere talen leren kennen, nieuwe smaken, geuren, kleuren, muziek, overweldigende natuur en fascinerende dieren. Bijzondere herinneringen die je altijd bijblijven, je vervullen met nieuwe energie waarop je nog maanden en zelfs jaren kan teren.

Dat is waar je als reiziger naar op zoek gaat. We zijn blij dat we als luchthavenvervoerder ons steentje mogen bijdragen aan je reiservaring. Een reis die begint en eindigt met een ontspannen en veilige autorit. De verhalen die we tijdens de rit van onze passagiers meekrijgen, zijn voor ons ook altijd een beetje reizen.

Hieronder enkele verhalen van reizigers over de herinneringen die ze koesteren. Herinneringen die verbonden zijn met een welbepaalde plek. Een inspiratiebron voor jou?

MUZIEK IN BARCELONA

Barcelona: de stad van Antoni Gaudí. De stad is doordrongen van zijn creatieve en visionaire architectuur. Weergaloze kunst waar grillige natuurelementen en kleurrijke mozaïeken in verwerkt zitten. Je vindt er zijn wereldberoemde basiliek, vele huizen en parken.

De imposante basiliek Sagrada Família wilden we absoluut niet missen. Gaudí’s levenswerk is nog altijd niet af, maar er wordt hard gewerkt om dit project binnen een paar jaar te kunnen voltooien. Je komt ogen tekort. Aan de buitenkant vergaap je je aan de indrukwekkende torens. In totaal komen er 18: twaalf torens voor de twaalf apostelen, vier torens voor de vier evangelisten, een voor Jezus en een andere voor Maria. De façades stellen elk een fase uit het leven van Jezus voor: de Geboortefaçade, de Passiefaçade en de Gloriefaçade.

De binnenkant is minstens zo imposant: de zuilen van de basiliek lijken op boomstammen en takken die het gewicht van het dak dragen. De glas-in-loodramen zorgen voor een magisch kleur- en lichtspektakel. Je weet echt niet waar eerst kijken met al die details!

Een volgende halte was het Casa Batlló. De voorgevel van het huis is bedekt met mozaïeken die doen denken aan de schubben van een vis en de balkons lijken op happende kaken van zeedieren. Het golvende dak vormt de rug van een enorme draak. Het kruis op de schoorsteen zou het zwaard van Sint-Joris voorstellen dat in de draak steekt. Een kleurrijk schouwspel en een lust voor het oog!

Een ander niet te versmaden meesterwerk is Casa Milà, in de volksmond ‘La Pedrera’ ofwel ‘De Steengroeve’. Het huis kreeg die bijnaam omwille van het hardstenen uitzicht van het gebouw dat alle architecturale conventies van die tijd tartte.

Opnieuw heb je de golvende vormen en façades met gietijzeren balkons. Er zijn prachtige details in verwerkt die verwijzen naar dieren en planten. Het huis herbergt een museum, met wisselende exposities. De zolder is gewijd aan Gaudí zelf. Je krijgt een inkijk in het leven en oeuvre van de architect aan de hand van maquettes, tekeningen en talrijke voorwerpen.

Wat je absoluut gezien moet hebben, is het golvende dakterras, ook weer versierd met glanzende mozaïeken, maar vooral met zijn fabuleuze ventilatietorens en schoorstenen. Je baant je een weg tussen tientallen schoorstenen die in verschillende groepjes op het dak te vinden zijn. Je komt uit bij vreemde schepselen. Laat je verbeelding de vrije loop. Wat zie jij erin? Schaakstukken? Een koning en koningin? Versteende strijders of wachters? Wezens uit de ruimte? Iedereen ziet er wel iets anders in: elk zijn eigen surrealistische ervaring!

Park Güell

Naast al dat moois viel er mij onverwachts een ander soort ervaring ten deel. Een diepmenselijke ervaring die eigenlijk heel moeilijk in woorden te vatten is. Een gevoel dat me overviel bij ons bezoek aan Park Güell.

Park Güell ligt op een heuvel en heeft verschillende verdiepingen. Het is een kleurrijk en sprookjesachtig park van zo’n 15 hectare. Je kan er uren in doorbrengen en genieten van de weelderige tuinen, harmonieus geïntegreerde wandelpaden, de ingang met prachtige toegangspoort, de beroemde dubbele trap met als blikvanger de met mozaïeken bedekte salamander, de zuilengalerij, de kleurrijke paviljoenen …  De absolute blikvanger is het balkon in de vorm van een enorme kronkelende slangenzitbank. De alomtegenwoordige mozaïeken hebben prachtige kleuren en het uitzicht van hieruit op de stad is fenomenaal.

Maar wat me het meest trof, was iets geheel anders. Op onze trappentocht naar boven hoorde ik in de verte prachtige Spaanse stemmen en feeërieke muziek weerklinken. Ik volgde het muzikale spoor verder de trappen op en kwam uit bij een koppel muzikanten. In een uithoek van het park zat een jonge vrouw die bijzondere geluiden voortbracht met een soort harp, en een man had op zijn schoot een metalen percussie-instrument dat mij toen onbekend was. Het deed me denken aan een vliegende schotel, een afgeplatte bol met deuken erin. Later heb ik uitgevist dat het om een ‘handpan’ ging. Afwisselend spelend met de vingers, knokkels en de vlakke hand ontlokte hij het instrument unieke, mysterieuze, etherische geluiden.

Het fascinerende samenspel met de harp en de perfecte harmonie van de zangstemmen van het koppel, de overgave en passie die ze uitstraalden voor elkaar en voor hun muziek brachten bij mij een golf van ontroering teweeg. Ik was tot tranen toe bewogen door de bijna buitenaardse sfeer.

Ze brachten hun muziek ook aan de man (of aan de vrouw in mijn geval 😊): een cd voor 5 euro, die ik prompt heb gekocht. Het ging niet enkel om hùn muziek maar om een collectief van muzikanten. Ondanks de kleine prijs was de kwaliteit super. Nog steeds geniet ik op rustige, sfeervolle avonden van de muziek die me onmiddellijk weer naar Park Güell brengt. Niet zomaar een park, maar voor mij altijd verbonden met dit bijzondere moment van vervoering.

NATUUR IN LADAKH

Ladakh is een dunbevolkt gebied in het uiterste noorden van India. De regio wordt in het zuiden omzoomd door de westelijke Himalaya en in het noorden en oosten door het Tibetaans Plateau. De vallei van de rivier de Indus doorkruist het landschap. Doordat de Himalaya de moessonwolken tegenhoudt, heeft het gebied een woestijnklimaat. Dat zorgt voor een ruig soort maanlandschap dat sterk contrasteert met het groen van de valleien.

Ladakh wordt ook wel ‘Klein Tibet’ genoemd wegens de geografische en culturele overeenkomsten met buurland Tibet. De vriendelijke en goedlachse Ladakhi’s zijn doordrongen van hun boeddhistisch geloof en dat is te zien aan de vele gompa’s (kloosters), stoepa’s (koepelvormige heiligdommen) en wapperende, kleurrijke gebedsvlaggen die je overal in het landschap aantreft. Tussen de dorpjes door leiden zijweggetjes omhoog naar de kloosters.

Een bezoek aan een klooster is een aparte ervaring: prachtige Boeddhabeelden en beelden van andere beschermgoden, muurschilderingen en op de achtergrond devoot mediterende monniken in hun bordeauxrode pijen. De gezangen, de trommels en het trompetgeschal maken de sfeer compleet.

Ladakh doorkruisen is een lust voor het oog met de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond, indrukwekkende berglandschappen en de rivier die er doorheen kronkelt. De onmetelijke weidsheid van het landschap bezaaid met dorpjes en gompa’s.

Het was puur genieten van die adembenemende bergpanorama’s tot ons busje het plots begaf. In de verste verte niemand te zien en de chauffeur zat letterlijk met de handen in het haar. Het probleem oplossen zou blijkbaar niet van een leien dakje lopen en kon een tijdje duren. Dan heb je de keuze: ofwel begin je te jammeren waarom dat jou nu weer moet overkomen, ofwel ga je gewoon een eindje wandelen, lekker de benen strekken en eens zien wat er achter de volgende bocht ligt.

En dan word je plots in een andere wereld gezogen: niets, maar dan ook niets of niemand is er te zien, behalve de bergen in dat enorme, uitgestrekte landschap. Je gaat zitten en kijkt om je heen, je hoort niets, alleen een zuchtje wind. De imposante bergen, de azuurblauwe lucht met witte wolkenslierten, en jij. Onmetelijke rust. Je krijgt een onwezenlijk gevoel van opperste geluk, beseffend hoe onbeduidend je bent in dat grotere geheel. Een besef dat je met ontzag vervult. Hoe lang je daar precies zit, ontgaat je volledig.

Plots hoor je stemmen, de anderen komen ook een kijkje nemen. Het busje is nog steeds niet hersteld, maar ach, dat komt wel in orde. Het unieke moment dat je zonet beleefde, kan niemand je nog afnemen en blijft je voor altijd bij.

TEMPELS IN CAMBODJA

Cambodja wordt dikwijls gecombineerd met andere bestemmingen zoals Thailand of Vietnam. Dat is natuurlijk prima en niemand houdt je tegen, maar weet dat je met gemak met enkel Cambodja een volledig reisprogramma kan vullen.

Je kan beginnen bij de hoofdstad Phnom Penh. ‘Phnom’ betekent heuvel in de taal van de Khmer, en de naam ‘Penh’ verwijst naar mevrouw Penh, de stichteres van de stad. De stad combineert op een mooie manier heden en verleden. Bezoek zeker het Koninklijk Paleis en de Zilveren Pagode. Architecturale pareltjes!

Wie de drukke, maar best sfeervolle stad wil ontlopen, kan de boot nemen naar het eiland Koh Dach gelegen in de Mekong-rivier. Een oase van rust. Je kan er rond het eiland fietsen, langs rijstvelden, boerderijen, ambachtelijke workshops. Je kan er lekker eten bij de minzame locals. De plattelandsbevolking lacht je toe en is supervriendelijk.

De tweede grootste stad van Cambodja is Battambang. Je vindt er goed bewaarde Franse koloniale architectuur. In de stad en de landelijke omgeving ontdek je het authentieke Cambodja. Je kan ook een tochtje maken naar de typische ‘drijvende huizen’.

Wie Cambodja zegt, zegt natuurlijk Angkor Wat. De tempel is echter maar een onderdeel van een veel grotere archeologische site met meer dan 100 tempels. Siem Reap is de uitvalsbasis voor de site. Voor het hele complex moet je zeker een paar dagen uittrekken, en dan nog zal je niet alles gezien hebben.

Angkor Wat wordt gezien als het hoogtepunt van je reis. Je kent het wel, het imponerende van oorsprong hindoeïstische heiligdom met zijn overbekende silhouet van de vijf spitse torens. Het wordt beschouwd als het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. Brede verbindingspaden leiden langs talloze tuinen en grachten. Binnen kan je de mooie doorgangen en prachtig uitgewerkte bas-reliëfs bewonderen.

De tempel Ta Prohm is ook een absolute aanrader. De historische site is volledig overgroeid door vegetatie. Delen van de monumenten zijn innig verstrengeld met de enorme wortels van de bomen en andere natuurelementen. Dit is zonder meer indrukwekkend en geeft de plek nog meer mysterie. De site diende ook als decor voor de bekende film ‘Tomb Raider’ met Angelina Jolie in de hoofdrol.

Andere tips: Neak Pean, een mythisch meer met in het midden een kleine boeddhistische tempel, en Preah Khan met zijn eindeloos lange gangen en bas-reliëfs van goden en demonen en de prachtige apsara’s, hemelse danseressen.

Dan gaat het naar Angkor Thom. De stad heeft 5 magische toegangspoorten met glimlachende gezichten die je welkom lijken te heten. Binnen de ommuring ligt onder andere het olifantenterras, een uitgestrekt terras van 350 meter lang dat werd gebruikt voor koninklijke audiënties, ceremonies en processies. De naam verwijst naar de prachtige olifanten aan de voorkant van het terras.

Maar de Bayon is het middelpunt: een indrukwekkende boeddhistische tempel met 54 torens met elk 4 gebeeldhouwde gezichten die alle windrichtingen uitkijken. In totaal 216 gigantische gezichten van Avalokiteshvara, een bodhisattva die het medelijden van alle boeddha’s belichaamt.

Ik werd gehypnotiseerd door de vriendelijke, mysterieuze glimlach van al die gezichten. Al wandelend ontdekte ik er steeds meer. De gezichten leken tot leven te komen. Ik werd doordrongen van een gevoel van rust en sereniteit en werd er helemaal stil van. Je kan het gerust een meditatieve ervaring noemen. Wat een voorrecht om daar te kunnen vertoeven. Mijn absolute persoonlijke hoogtepunt van de Cambodja reis!

**********

Herken je dit soort ervaringen? Krijg je ook zin om te reizen? Waar zou jij graag naartoe gaan? We horen het graag van jou!